…

Yirmilerindeyken şu kısacık ömrün,

Hadi bir ümit,

Belki  yaşarsak bir bu kadar daha,

Yine de yolun yarısındayız demektir.

Peki ne yaptık?

Şimdiye kadar ne yaşadık,

Neler değiştirdik hayatımızda,

Başkalarının yaşamında neleri düzeltebildik,

Kimlerin gönlüne dokundu o ince, narin sözcüklerimiz,

Kimlerle ağladık,

Kiminle güldü gözlerimizin içi?

Ya da ne uğruna akıttık gözyaşlarımızı?

Hangi yanlışlar uğruna feda ettik bildiğimiz tüm doğruları?

Ya da bildiğimiz bir doğru var mıydı?

Tüm yanlışlarımıza dur diyebilecek kadar güçlü,

Ve öyle sağlam..

Dimdik durabildik mi hayata karşı,

Yoksa günleri, saatleri, dakikaları kovalarken,  Geçip gitti mi yıllar?

Kıymetini bildik mi sevdiklerimizin,

Bizi sevenlerin,

Söyleyebildik mi yere göğe sığdıramadığımız

Allayıp pulladığımız o iki kelimeyi,

Yaşamımızı güzelleştiren nadide insanlara?

Yoksa tükendi mi bildiğimiz tüm sözcükler 

Karşısına geçip iki kelam etmeye çalışırken

Kurudu mu dudaklarımızda,

Yok olup gitti mi,

Bildiğimiz tüm doğrularla...